مترجم: داود جعفری منبع: The Times 100 موردکاوی حاضر به بررسی این نکته می‌پردازد که چگونه شرکت کلاگ (Kellogg) توانست راهی جهت اطلاع‌رسانی اهمیت صبحانه برای مخاطبان گروه هدفش از طریق کمپینی چندبعدی ابداع کند و به این ترتیب به موفقیتی چشمگیر دست یابد. 

1: زمینه‌سازی جهت ایجاد تغییری استراتژیک پیش از اختصاص منابع لازم جهت ایجاد این استراتژی جدید «خانواده برندهای 

نوشته شده توسط سپهر برادران در پنجشنبه سوم مرداد ۱۳۹۲ |

اين دانشجو چندين مجله معتبر و پرتيراژ مخصوص مد و زيبایي از فرانسه به همراه آورده است كه صفحات تعدادي از آن به تبليغ سنگ پاي قزوين به عنوان يك عامل مؤثر زيبایي و نظافت پاها اختصاص يافته است. از جمله مجله معروف «مادموازال» چاپ پاريس كه از پرخواننده‌ترين نشريات مخصوص جوانان و مد و زيبايي است در يكي از شماره‌هاي اخير خود ضمن توجيه اثر معجزه‌آساي سنگ پاي قزوين اين‌طور نوشته است:هر كس مي‌تواند پوستي به لطافت برگ گل داشته باشد و بالاخره هر زني مي‌تواند چربي‌هاي زائد بدن خود را از ميان ببرد و از تناسب ايده‌آل برخوردار گردد، اما اين امر فقط يك راه درمان فوري و قطعي دارد و آن هم سنگ پاي قزوين است! به هر حال سنگ پاي قزوين اين روزها ارج و قرب خاصي در پاريس و ديگر شهر‌هاي فرانسه پيدا كرده است و با اين تبليغ و سرو صدایي كه پيرامون آن به‌راه افتاده است انتظار مي‌رود كه اين كالا، علاوه بر فرانسه اروپا را نيز تسخير كند.

نوشته شده توسط سپهر برادران در یکشنبه سی ام تیر ۱۳۹۲ |

مترجم: مهرداد واشقانی فراهانی*

در صفحه «درباره ما»  بسیاری  از وب سایت‌های کسب‌وکارها، انبوهی از داستان‌های مختلف قابل مشاهده است. در گذشته صفحه «درباره ما» در سایت‌ها خیلی مورد توجه نبود؛ به نحوی که این بخش صرفا شامل معرفی کوتاه شرح وظیفه و رونق و شکوفایی شرکت می‌شد.

نوشته شده توسط سپهر برادران در سه شنبه بیست و پنجم تیر ۱۳۹۲ |

مترجمان: ساسان قاسمی و وحید شکری

منبع:business2community

بازاریابان اینترنتی توجه کنند! بهترین رویه‌های بهینه‌سازی موتورهای جست‌وجو گذشته، لزوما بهترین رویه‌ها برای امروز نیستند. با فضای اینترنتی که به طور فزاینده‌ای در حال تبدیل شدن به بخشی از زندگی روزانه است، رقابت، به سمت تولید بهترین محتوای اینترنتی ‌حرکت کرده است که افراد آن را مفید یا سرگرم‌کننده می‌یابند.

نوشته شده توسط سپهر برادران در سه شنبه بیست و پنجم تیر ۱۳۹۲ |

مهندس بابک وفایی: وقتی مظفرالدین‌شاه در بازگشت از سفر اروپایی خود در سال 1297 دو دستگاه خودروی رنو را به ایران آورد هرگز فکر نمی‌کرد این درشکه‌های بدون اسب که جهت طرب همایونی به کشور وارد شده بودند روزی به پدیده‌ای فراگیر در ایران تبدیل شوند. پس از خرابی و از میان رفتن این دو خودرو، مدتی خبری از خودرو در کشور نبود تا اینکه رجال فرنگ رفته بار دیگر پای خودرو را به کشور باز کردند و حتی در 1286 به اتومبیل محمدعلی شاه سوء قصد شد هر چند وی در اتومبیل حضور نداشت.

روند واردات خودرو توسط رجال بلند پایه سیاسی ادامه داشت تا اینکه به مرور و در حدود سال‌های 1300، نمایندگی‌های بعضی از خودروسازان آن روزگار همچون Graham Paige و Essex و Dodge در تهران اعلام موجودیت کردند. واردات اتومبیل آنقدر پر سود بود که بعضی از رجال مملکتی آن دوران از جمله سرتیپ فضل ا... زاهدی نیز پا به میدان واردات گذاشتند. به مرور پای مدل‌های مختلف به کشور باز شد و نمایندگی‌های مختلفی در تهران شروع به کار کردند. بدون محدودیت خاصی برای ورود خودرو به کشور، اکثر برندهای روز دنیا در آن روزگار در ایران نمایندگی‌های کوچک و بزرگ داشتند و در این میان بعضی از مسافرین اروپایی هم به عنوان سوغات سفر خودرو می‌آوردند تا تنوع برندهای موجود در ایران دست کمی از کشورهای پیشرفته نداشته باشد. 

در ادامه روند واردات خودروهای مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و به ایران را مرور خواهیم کرد و تلاش می‌کنیم در شماره‌های بعدی، به برندهای دیگر نیز بپردازیم. (تصاویر آگهی‌ها از کتاب تاریخچه تصویری آگهی‌های خودرو در ایران)

مرسدس‌بنز

نخستین ورود رسمی خودروهای مرسدس‌بنز به ایران به سال 1327 باز می‌گردد. در این سال شرکت سهامی لیدا طهران، نمایندگی شرکت دایملر بنز در ایران را به دست آورد و در گام اول خودروهای بنز 170V را وارد کشور کرد. این خودرو یادگار دوران پیش از جنگ جهانی دوم بود که در سال‌های پس از جنگ نیز بار دیگر به تولید رسید و با استقبال بازارهای جهانی نیز مواجه شد.

تا پیش از این واردات خودروهای مرسدس‌بنز محدود به واردات توسط اشخاص و البته به تعداد کم بود اما شرکت لیدا با امید واردات انبوه این خودرو پا به میدان واردات گذاشته بود. در آن زمان با توجه به آنکه محصولات مرسدس‌بنز چندان در کشور شناخته شده نبود این شرکت به ناچار در آگهی تبلیغاتی خود از عبارت «اتومبیل آلمانی» استفاده کرد تا کیفیت این خودرو را یادآور شود. این شرکت نتوانست در واردات محصولات مرسدس‌بنز موفقیتی کسب کند و به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری اولیه و البته ناآشنایی نسبی بازار با این خودروها، به ناچار از ادامه کار صرف‌نظر کرد تا واردات رسمی محصولات بنز برای سه سال به تعویق بیافتد.

در 1330 شرکت مریخ، نمایندگی محصولات مرسدس‌بنز در ایران را به دست آورد و با سرمایه‌گذاری مناسب واردات مدل‌های مختلف بنز 170 را آغاز کرد و توانست یک شبه ره صد ساله را برود. 170 در ایران بسیار موفق بود و به دلیل کیفیت ساخت و دوام بخش‌های فنی به سرعت از سوی دولت وقت مورد استقبال قرار گرفت و شهربانی سفارش عمده‌ای برای خرید آن‌ها را داد ضمن آنکه تاکسیرانی هم از این خودرو به عنوان تاکسی استفاده کرد. بیشتر 170های وارد شده در آن زمان دیزل بودند و نمونه‌های مورد استفاده در تاکسیرانی با لقب «شوفر کُش» معروف شدند چرا که گاهی خودرو بدون آنکه خاموش شود برای یک هفته پیوسته کار می‌کرد و در طول شبانه‌روز سه راننده مختلف از خودرو استفاده می‌کردند. مدل‌های شخصی این خودرو نیز اکثراً با موتور بنزینی وارد شدند و مورد استقبال نیز قرار گرفتند. عرضه 170 و موفقیت آن باعث شد شرکت مریخ اقدام به واردات مدل‌های دیگر این شرکت کند. 

جد Sکلاس در ایران

در ادامه در کنار اتوبوس‌های دماغ‌دار و بی‌دماغ بنز، مدل لوکس 300 نیز به کشور وارد شد. این خودرو که جد بنزهای S کلاس امروزی است با موتور سه لیتری در آن زمان لوکس‌ترین محصول بنز بود و به نام صدراعظم آلمان، کنراد آدنائر که شش دستگاه از این خودرو را در زمان صدراعظمی در اختیار داشت به آدنائر معروف شده بود. هر چند به دلیل قیمت بالا، فروش این خودرو محدود بود اما در این میان چند دستگاه از نمونه‌های کوپه و کروکی آن نیز به ایران وارد شد که ستاره خیابان‌های تهران در دهه 30 بودند. شرکت مریخ کامیون‌های یونیماگ را نیز وارد کشور کرد، خودروهایی با ظاهری ساده ولی توانایی‌های فنی بالا و البته سیستم چهارچرخ متحرک که برای حرکت در زمین‌های کشاورزی ناهموار ایده‌آل بودند. در کنار این، شرکت مریخ مدل‌های مختلفی از مینی‌بوس‌ها و کامیون‌های مرسدس‌بنز را نیز به ایران وارد کرد. شرکت مریخ با واردات سری بنزهای 180 بار دیگر تأمین تاکسی‌های تهران را بر عهده گرفت و این خودروها نیز مانند پدر خود، 170 در تاکسیرانی موفق عمل کردند، راهی که بعدها با بنزهای 190 نیز طی شد هر چند بنزهای 190 با دم‌های کشیده خود بیشتر در مسیرهای بین‌شهری در رفت و آمد بودند.

پهلوان تختی و واردات بنز

شرکت مریخ در دهه 60 میلادی تقریباً تمامی محصولات مرسدس‌بنز را وارد ایران می‌کرد که در این میان مدل‌های 220S و خودروی اسپرت 190SL نیز به چشم می‌خورد. روند واردات محصولات از سوی شرکت مریخ تا اواخر دهه 70 میلادی ادامه داشت و پس از آن شرکت ستاره ایران واردات محصولات بنز در کشور را بر عهده گرفت. در طول دهه 40 و 50 شمسی، شهرت بنز باعث شد افرادی مانند جهان پهلوان تختی نیز به واردات این خودرو بپردازند که این مسأله در آن دوران سر و صدای زیادی در مطبوعات به راه انداخت.

پس از انقلاب هر چند واردات خودرو به کشور متوقف و در بعضی مواقع ممنوع بود اما ایرانی‌های علاقه‌مند به ستاره نقره‌ای بنز به هر شکلی بود تلاش می‌کردند به خودروی محبوب خود برسند و به همین دلیل تقریباً تمامی مدل‌های مرسدس‌بنز در نیم قرن اخیر به ایران وارد شده‌اند که در میان آن‌ها می‌توان به مدل‌های بی‌نظیری مانند گالوینگ با درهایی که رو به بالا باز می‌شود و یا لیموزین‌های 600 که بیش از 20 دستگاه از آن وارد ایران شده اشاره کرد.

اول «بنز» به ایران آمد یا «ب‌ام‌و»؟

شروع عرضه ب‌ام‌و در کشور با موتورسیکلت‌های این شرکت آلمانی بود. در سال 1314 شرکت ابزار، موتورسیکلت‌های ب‌ام‌و آلمان را به کشور وارد کرد و برای فروش این موتورسیکلت‌ها تبلیغات گسترده‌ای را در معدود روزنامه‌های آن دوران به راه انداخت. هرچند ایران هیچ‌گاه به صورت رسمی از آلمان نازی پشتیبانی نکرد اما جو عمومی کشور توجه ویژه‌ای به پیشرفت‌های صنعتی آلمان داشت و شرکت ابزار نیز با استفاده از این موقعیت مدل R7 Sport را وارد کشور کرد و در تبلیغات خود بر روی سرعت بالای موتورسیکلت‌های ب‌ام‌و تاکید می‌کرد. در آگهی این شرکت با اشاره به موفقیت‌های ب‌ام‌و در مسابقات موتورسیکلت‌رانی در اروپا اشاره شده است موتورسیکلت‌های این شرکت «تا ساعتی 61 فرسنگ طی طریق می‌کنند». با موفقیت سری اول موتورهای ب‌ام‌و، مدل‌های متنوع‌تری از آن وارد کشور شد هر چند جنگ جهانی روند حضور ب‌ام‌وها را در بازار متوقف کرد. پس از جنگ جهانی دوم، ب‌ام‌و با مشکلات زیادی مواجه شد و تلاش کرد با عرضه مدل‌های جدید، روزهای گذشته را بار دیگر زنده کند. در 1334 شرکت سهامی ماشین فلاحتی نماینده محصولات این شرکت در ایران بود و مدل‌های 501 و 502 را وارد کشور کرد هر چند فروش بسیار پایین بود و این شرکت در 1338 ورشکست شد. ایرانی‌ها ب‌ام‌و را با موتورسیکلت می‌شناختند و از خودروهای این شرکت استقبال نکردند و همین مسأله باعث شده امروزه تعداد بسیار انگشت‌شماری از این خودروها موجود باشد. پس از عرضه خودروهای موسوم به «کلاس جدید»، ب‌ام‌و به دنبال ایجاد ذهنیتی جدید از محصولاتش بود و این بار شرکت وهابزادگان شانس خود را برای عرضه این خودروها امتحان کرد و البته موفق هم شد. برادران وهابزاده جزو افرادی بودند که ظاهراً به دلیل نزدیکی به دربار توانسته بودند از ثروت‌های نفتی دهه 50 به خوبی استفاده کنند و ثروتی به هم بزنند و با نفوذشان در میان مقامات رسمی، سهم مناسبی نیز از بازار پر رونق دهه 50 ایران از آن خود کردند. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در مهرماه سال 57  عده‌ای به ساختمان مرکزی ب‌ام‌و در خیابان روزولت سابق حمله کردند. در مطبوعات آن روز علت این حمله خشم مردم عنوان شده است. یک ماه بعد مشخص شد وهابزاده‌ها 20 روز قبل از این ماجرا، ساختمان را در مقابل حوادث ناشی از شورش و بلوا به مبلغ 120 میلیون تومان بیمه کرده بودند و ساختمان هم در وثیقه بانک ملی بوده. هر چند ابعاد دقیق این ماجرا در جریان روزهای پر التهاب انقلاب گم شد اما هر چه بود وهابزاده‌ها از ایران رفتند تا نمایندگی ب‌ام‌و  در سال‌های بعد از انقلاب به نوریانی و پس از آن به پرشیاخودرو برسد.

نوشته شده توسط سپهر برادران در یکشنبه بیست و سوم تیر ۱۳۹۲ |

 

داستان های جالب از سیر تکاملی لوگوهای معروف 

لوگو یک ابزار مهم برای هویت و برند کمپانی است. این یکی از مهمترین آیتم هایی است که یک کمپانی خاص در بازار با آن شناخته می شود. در پشت هر لوگو و اینکه چگونه به موفقیت دست پیدا کرده است یک داستان جالب وجود دارد.

لوگوها تاریخچه با ارزش یک کمپانی نیز هستند. با مطالعه تاریخچه این لوگو ها می توان فهمید چگونه ک کمپانی به قله موفقیت رسیده است. هر لوگو داستانی برای گفتن دارد. در اینجا تاریخچه 10 لوگوی معروف دنیا را برای شما آماده کرده ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست.

1. Apple 

 

با ذهن خلاق و نبوغ استیو جابز، استیو وزنیاک و رونالد واین، کمپاین اپل در سال 1976 شروع به فروش رایانه دست ساز Apple I کرد که توسط کمپانی HP مطرود شد. در همان سال، جابز و واین اولین لوگوی Apple را طراحی کردند که آیزاک نیوتون را نشان می داد که به یک درخت سیب که سیبی از آن آویزان بود تکیه داده بود. دست نوشته یا کتیبه "Newton ... A Mind Forever Voyaging Through Strange Seas of Thought ... Alone" دور آن نوشته شده بود، چون این نیوتون بود که با افتادن سیب پی به جاذبه زمین برد. پس از آن، آنها از Rob Janoff برای طراحی یک لوگوی ساده تر دعوت به همکاری کردند. نتیجه کار Rob Janoff یک سیب رنگین کمانی بود که تا سال 1998 لوگوی کمپانی اپل بود. این لوگو بیانگر موفقیت آنها در ساخت Apple II، یک رایانه رنگی، بود. جای گاز روی سیب کمک می کند شکل آن با گوجه فرنگی یا گیلاس اشتباه گرفته نشود. همچنین گاز روی سیب برای بزرگداشت ریاضیدان بزرگ Alan Turing، پدر کامپیوتر که با خوردن یک سب آغشته به سیانید خود کشی کرد می باشد. این گاز یک شعار نیز هست "به Apple یک گاز بزنید". در سال 1998، زمانی که iMac شروع به کار کرد، Rainbow Apple یا سیب رنگین کمان به یک لوگوی سیب تک رنگ تغییر داده شد، چون سیب رنگین کمانی روی iMac اصلا جالب به نظر نمی رسید. 
امروز، لوگوی اپل با طیف نقره ای رنگ بیش از پیش انعطاف پذیری دارد و می توان آن را روی همه محصولات اپل قرار داد، همانطور که جابز می خواست. اگر چه یکی از ارکان و ستون های Apple درگذشت، کمپانی و لوگوی آن همچنان در سراسر دینا معروف و شناخته شده باقی مانده است. 

2. Canon 

 

به هدف داشتن یک نام جهانی، Canon، اولین لوگوی خود را در سال 1934 را توسط یک طراح تبلیغات طراحی کرد. اولین دوربینی که این کمپانی تولید کرد Kwanon نام داشت که از نام الهه رحمت بودا گرفته شده بود. به همین دلیل است که لوگو الهه Kwanon را با هزار دست و شعله های آتش نشان می دهد. 
به دنبال اینکه کمپانی در صدد داشتن یک لوگوی ساده تر بود، از یک شکل خاصی از حرف "C" که در اروپا و آمریکای شمالی دیده نشده بود و یک انتهای آن به شکل منحنی و انتهای دیگر به یک نقطه بود برای طراحی لوگوی خود استفاده کرد. در سال 1935، لوگو ارتقا بخشیده شد و شکل متعادل تری پیدا کرد. ورژن دیگر این لوگو در سال 1653 طراحی شد. و در سال 1955 بود که لوگوی Canon به شکلی که امروزه مشاهده می کنید در آمد. 

3. Pepsi 

 

همه کسان که به نوشابه های بدون الکل علاقه دارند با نام کمپانی پپسی کولا که توسط Caleb Bradham در سال 1890 بنیان گذاری شده آشنا هستند. این لوگو اولین بار نوشابه Brad نام داشت و بعدا در سال 1898 به Pepsi Cola تغییر نام پیدا کرد. در سال 1903 بود که نام لوگو مارک تجاری گرفت. لوگو در سال های 1905 و 1906 ارتقا پیدا کرد. در سال 1940 این لوگو به موفقیت بزرگی دست پیدا کرد. در طول جنگ جهانی دوم، آنها از یک تاج که با دو خط قرمز و آبی در برگرفته شده بود و نشانه میهن پرستی بود برای طراحی لوگوی خود استفاده کردند. 
در سال های 1650 تا 1962، تاج باقی ماند، اما از آنجا که محبوبیت زیادی پیدا کرده بود، در سال 1973 به جای تاج از کره پپسی استفاده کردند. نوع فونت به کار رفته در لوگو تغییر پیدا کرد تا با کره هماهنگی داشته باشد. کره پپسی درون یک کادر قرار داشت. در سال 1991 یک ورژن جدید دیگر از این لوگو طراحی شد که در آن متن وسط کره قرار داشت. در 1998، پس زمینه سفید رنگ لوگو به آبی با یک کره سه بعدی تغییر پیدا کرد. سرانجام در سال 2003 تاکید بیشتر روی کره قرار گرفت و متن کوچک تر شد. لوگوی فعلی پپسی به کلی تغییر کرد یک متن با فونت ساده و کره سه رنگ. 

4. IBM 

 

در ابتدا، IBM کمپانی (International Time Recording (ITR نام داشت که در سال 1888 توسط Willard Bundy ثبت شد و اولین لوگوی آن هم طبق این نام طراحی شد. در سال 1891 و سپس در سال 1911 یعنی زمانی که ITR با کمپانی Computing-Tabulating-Recording ترکیب شد، لوگو مجددا طراحی شد. در 1924، نام این کمپانی به International Business Machines Corporation تغییر پیدا کرد که می توانید این تغییر را در لوگوی آن نیز مشاهده کنید. سال 1947 بود که از IBM با فونت Beton Bold به عنوان لوگوی خود استفاده کردند. وقتی Thomas J. Watson, Sr در سال 1956 درگذشت، Tom Watson طرح لوگو را تغییر داد. در 1972 Paul Rand لوگوی IBM را با خطوط راه راه طراحی کرد. از آنجا که این لوگو قبلا شناخته شده بود، فقط مقدار کمی تغییر روی آن انجام شد. خطوط راه راه باقی ماند درون یک مستطیل سیاه رنگ قرار گرفت. 

5. Starbucks 

 

حتما قهوه های خوشمزه Starbucks را می شناسید. لوگوی این قهوه نیز تاریخچه غنی دارد. این تاریخچه برای کسانی که دلیل اینکه چرا یک کمپانی قهوه از یک حوری دریایی تاجدار در لوگوی خود استفاده کرده اطلاعاعی ندارد بسیار جالب است. اولین لوگو بر اساس یک حوری دریایی حکاکی شده روی چوب ه مربوط به قرن 15 میلادی بود طراحی شد. در سال 1987 رنگ این لوگو را به رنگ سبز تغییر دادند. در سال 1992، طرح لوگو پیشرفت بیشتری کرد و همه قسمت های بدن حوری با مو پوشیده شد. 
در این سال، چون آنها چهلمین سالگرد تاسیس کمپانی خود را جشن می گرفتند، لوگوی خود را نیز تغییر دادن به طوری که فقط یک حوری دریایی در آن قرار داشت. این حوری یک سمبل است که مردم را به نوشیدن این قهوه خوشمزه ترغیب کند. 

6. Microsoft 

 

سفر ماکروسافت از سال 1975 آغاز شد، زمانی که بیل گیتس و پل آلن اولین زبان کامپیوتر یعنی BASIC را رمزگذاری کردند. همین طور که در لوگو می بنید کلمات Micro-Soft جدا از هم نوشته شده است، ولی در همان سال لوگو تغییر پیدا کرد و دو عبارت با یک علامت دیگر در کنار هم قرار گرفت. لوگو دارای یک حرف O منحصر به فرد است که آن را "Blibbet" می نامیدند. آنها حتی در آن زمان یک Blibbet Burger در کافه تریای Microsoft داشتند. 
در 1987 یک لوگوی جدید توسط Scott Baker طراحی شد، علیرغم اینکه کمپانی که می خواست Blibbet را حفظ کند. لوگوی جدید به عنوان "the Pacman logo" شناخته می شد چون روی حرف O یک برش ایجاد شده بود. شعار این آرم در لوگوی 1994 این است "امروز کجا می خواهید بروید" بسیاری از مردم آن را دوست نداشتند و خواستار تغییر شعار به عباراتی مثل مردم آماده اند، یا شروع کنید، یا کارها را آسان تر کنید و غیره شدند. در سال 2008 شعار کمپانی را به "Your potential. Our passion" تغییر دادند، در حالی طرح لوگو بدون تغییر باقی ماند. این همان لوگویی است که ما امروزه آن را می بینیم، در حالی که ماکروسافت روز به روز بزرگ و بزرگ تر می شود.
 
7. Coca-cola 

 

وقتی در سال 1886 برای اولین بار کوکا کولا به مردم ارائه شد، متن لوگوی آن با فونت slab serif و chunky sans serif نوشته شده بود. سال 1187 بود که Frank Robinson، حسابدار کوکاکولا اولین طرح لوگوی کمپانی را طراحی کرد. برای چند سال، لوگو به ورژن های مختلف تغییر پیدا کرد از سال 1900 تا 1940. در سال 1950 و اوایل سال 1960 لوگوی متنی درون یک شکل قرار گرفت و لوگوی دم ماهی نام گرفت. در سال 1960 برای اولین بار از موج استفاده شد. سپس در سال 1985 یک کوک جدید در غالب یک لوگوی جدید معرفی شد. 
لوگوی متنی مجددا در سال 1987 با لوگوی قبلی ترکیب شد مورد استفاده قرار گرفت. در 1990 متن درون یک بطری کوک قرار گرفت. لوگوی موجدار مجددا از سال 2000 تا هم اکنون مورد استفاده قرار می گیرد. جای تعجب است که لوگویی که امروز استفاده می شود مانند لوگوی است که سال ها پیش مورد استفاده قرار می گرفته است. مهم نیست لوگو چند بار تغییر پیدا کرده، مسئله مه اینجا است که این نوشابههنوز یکی از لذیذترین و پر طرفدارترین نوشابه های دنیا است. 

8. Mercedes Benz 

 

مرسدس بنز از ادغام دو کمپانی (DMG (Daimler-Motored-Gesellschaft که توسط Gottlieb Daimler تاسیس شد و کمپانی Benz & Cie که بنیانگذار آن Karl Benz بود تشکیل شد. این کمپانی ها در سال 1926 تاسیس و Diamler-Benz نامیده شد. 
لوگویی که در سال 1902 لوگوی کمپانی مرسدس از کلمه Mercedes تشکیل می شد. در 1909 یک ستاره سه گوش که نماد سه عنصری که اتومبیل از آن ساخته می شد بود، یعنی خاک، آب و آسمان، توسط Diamler پیشنهاد شد. در سال 1926، لوگو اصلی دو کمپانی با هم ترکیب شد. در نتیجه یک ستاره سه گوش که عبارت Mercedes زیر آن قرار داشت شکل گرفت. در 1934، یعنی زمانی که اولین خودروی 750 کیلو گرمی خود را تولید کردند لوگوی فعلی این کمپانی شکل گرفت. یک ستاره سه گوش نقره ای رنگ، به همین دلیل است که اتومبیل بنز را پیکان نقره ای می نامند. از آن پس ستاره سه گوش و حلقه ای که ستاره در آن قرار دارد را با رنگ نقره ای رنگ آمیزی می کنند. 

9. BMW 

 

اولین کمپانی هواپیما سازی که به شناخته شده ترین و بزرگترین شرکت تولید خودرو تبدیل شد کمپانی BMW است. BMW یا Bayerishce Motoren Werke همچنین همچنین در ول جنگ جهانی اول به تولید هواپیما نیز می پرداخت. پس از جنگ، به ساخت واگن قطار، موتور سیکلت، دوچرخه های موتوی و پس تولید خودرو پرداختند. سمبل سفید و آبی BMW از زمانی که این کمپانی در زمینه تولید هواپیما فعالیت می کرد شکل گرفت که نماد ملخ هوایپا است. با گذشت زمان، هویت خود را به عنوان یک کمپانی تولید خودرو و موتور سیکلت حفظ کردند. در سال 1970 اقدام به بهبود و ارتقای طرح لوگوی خود کردند. هر چند با تغییراتی که در لوگو ایجاد شد هنوز نماد پروانه هواپیما روی لوگو پا برجا است. 

10. Ford 

 

Henry Ford موسس کمپانی Ford and Malcomson است. این کمپانی بعدا، یعنی زمانی که تعدادی از مردم در آن سرمایه گذاری کردند، به Ford Motor Co تغییر نام داده شد. این نام در اولین لوگوی کمپانی به چشم می خورد. باالهام از کارت ویزیت Childe Harold Wills، لوگوی جدید این کمپانی در سال 1909 طراحی شد. یک تغییر و تحول اساسی در سال 1912 با اضافه کردن عبارت "The Universal Car" به طرح در لوگو ایجاد شد. در همان سال یک طرح ساده تر برای لوگو طراحی شد. در سال 1927 وقتی این خودور، خودروی مدل A نام گرفت، یک لوگوی جدید طراحی شد که در آن کلمه Ford در یک بیضی آبی رنگ قرار داشت. مجددا در سال 1957 شکل دیگری از لوگو طراحی شد که این بار عبارت درون یک لوزی قرار داده شده بود. سرانجام اصلاحات اساسی روی لوگو در سال 1976 صورت گرفت که مجددا عبارت درون بیضی قرار داده شده بود. در سال 2003، لوگویی که کمپانی در حال حاضر از آن استفاده می کند طراحی شد. 

علیرغم طراحی های منحصر به فرد و تجدید نظرهای قابل توجهی که روی این لوگوها انجام شده است، داستان شکل گیری آنها نیز جذاب و خواندنی است. همگی ما متعجب می شویم که چگونه این کمپانی های به پیروزی رسیده اند و چگونه لوگوی خود در هر مرحله تغییر می دادند. لوگوهای معروف فراوانی وجود دارد که داستان تکاملشان خواندنی است. امیدواریم در آینده بتوانیم اطلاعات بیشتری در این مورد در اختیار شما قرار دهیم.

نوشته شده توسط سپهر برادران در سه شنبه هجدهم تیر ۱۳۹۲ |

در بیست سال اخیر بازاریابی رابطه‌ای (RM) یکی از مفاهیم بحث برانگیز میان فعالان تجاری و دانشگاهی بوده است. در دهه پایانی قرن بیستم، استراتژی‌های رابطه‌ای مورد توجه زیادی قرار گرفت؛ به گونه‌ای که مباحث پیرامون آن بیشترین تاثیر را به جای گذاشته و به جرات می‌توان گفت این مهم از بحث برانگیز‌ترین موضوعات مدیریت بازرگانی بوده و در مراکز دانشگاهی به ویژه  اروپا و آمریکا به آن پرداخته شده است.

تحول در بازاریابی در گذر زمان

1. دهه 1950 دوران بازاریابی کالاهای مصرفی با مفاهیمی چون تولید کنندگان سازمانی و بازاریابی برند است. - مک دونالد وکی‌اف‌سی و...،  به عنوان مفاهیم غالب در بازاریابی صنعتی است.

نوشته شده توسط سپهر برادران در یکشنبه شانزدهم تیر ۱۳۹۲ |

پروفسور سونیل گوپتا، مایکل بلندینگ

تبلیغات اینترنتی به دنبال آن بود تا سنجش تاثیر تبلیغات بر فروش را سهولت بخشند، اما یک پرسش اساسی همچنان مطرح است: 

«تبلیغات جست‌وجو»: یک روش بازاریابی اینترنتی که در آن تبلیغات آنلاین روی صفحات وب قرار می‌گیرد و 

نوشته شده توسط سپهر برادران در یکشنبه شانزدهم تیر ۱۳۹۲ |

مترجمان: ساسان قاسمی و وحید شکری*

  منبع: www.inc.com

اگر در مورد بازاریابی همان‌طور که بیست یا حتی ده سال پیش فکر می‌شد فکر می‌کنید، باید گفت که سخت در اشتباه هستید. دلیل این امر ساده است، قوانيني که امروز کار می‌کند مخالف چیزی است که در گذشته کار می‌کرده است. 

قوانین قدیمی

آنچه در پی می‌آید، قوانین بازاریابی است که در بیشتر دروس کسب‌وکار مطرح می‌شوند و درون بیشتر شرکت‌ها رایج هستند (که بسیاری از این شرکت‌ها در حال دست و پا زدن برای بقا هستند).

نوشته شده توسط سپهر برادران در جمعه چهاردهم تیر ۱۳۹۲ |

منبع: Small Business Computing

شما چه در کار فروش باشید یا بازاریابی، به خوبی آموزش می‌بینید که از محصول یا خدمات شرکتتان تعریف کنید و به مردم توضیح دهید چرا باید آن را بخرند. 

حال اگر تصمیم بگیرید فروش را متوقف کنید و در عوض کمک خالصانه و صادقانه‌ای به مشتری ارائه کنید، چه اتفاقی می‌افتد؟

نوشته شده توسط سپهر برادران در چهارشنبه دوازدهم تیر ۱۳۹۲ |

مترجم: مریم بیدمشگی پور

منبع: Time100

در سال 2002 زمانی که استیو جابز به اطراف کارخانه اپل نگاه انداخت محیطی مملواز ابزارهای کامپیوتری را مشاهده کرد: 

تلفن‌های همراه – ام.پی. تری پلیرها و پی.دی.ای ها. یکباره این سوال برای وی مطرح شد که: چه می‌شد اگر تمام این ویژگی‌ها دریک دستگاه قابل جمع‌آوری بود؟ جواب به این سوال خلاقانه باعث به وجود آمدن دستگاه جدیدی به نام  «راکر سلفون» در اپل شد.

راکر تنها یک وسیله تجاری محض لقب گرفت و همکاری کوتاه مدت اپل با موتورولا برای تولید آن تنها یک سرافکندگی بزرگ محسوب شد، اما پس از گذشت زمان کوتاهی حاصل این تجربه بزرگ، تولید آی‌فون بود که از نتیجه دورانداختن ایده راکر درآن 

نوشته شده توسط سپهر برادران در سه شنبه یازدهم تیر ۱۳۹۲ |

مترجمین: ساسان قاسمی و وحید شکری*

منبع: contentmarketinginstitute.com

عناوین مختلفی برای بازاریابی محتوا گفته شده است که برخی از آنها عبارتند از:

انتشار سفارشی، رسانه سفارشی، رسانه مشتری، رسانه خصوصی، محتوای برندسازی شده، رسانه شرکت، انتشارات شرکت، ژورنالیسم شرکتی و رسانه برندسازی شده. 

اما شاید هیچ واژه‌ای به‌اندازه بازاریابی محتوا مناسب نباشد. اما بازاریابی محتوا واقعا چیست؟

نوشته شده توسط سپهر برادران در شنبه هشتم تیر ۱۳۹۲ |

مترجم:ستاره بابایی

منبع: HBR

موردکاوی: سال‌ها، نمایندگان فروش شرکتی پیشرو در زمینه مواد شیمیایی با موفقیت به فعالیت در حوزه‌های کاری خود مشغول بودند اما در ماه‌های اخیر، به دلیل پیشروی رقبا و تغییر تقاضای بازار، حجم فروش ثابت مانده بود.

شرکت بین‌المللی مذکور با استفاده از تحلیل‌های کاربردی، نگاه دقیق‌تری به کسب و کار خود‌انداخت. آنها هفت نمایندگی 

نوشته شده توسط سپهر برادران در چهارشنبه پنجم تیر ۱۳۹۲ |

نقل‌قول‌های بزرگ، الهام بخش تغییر، رشد و تبدیل شدن ما به بهترین‌ها است. من در آخرین کتابم بر روی هزاران نقل‌قول از رهبران موفق تحقیق کرده‌ام، برای اینکه در هر بخشی بهترین را انتخاب کنم؛ بنابراین در اینجا 25 نقل‌قول دوست داشتنی از رهبران را ارایه می‌دهم و امیدوارم که آنها برای شما همچون من الهام بخش باشند:

1)  گوش دادن

نوشته شده توسط سپهر برادران در سه شنبه چهارم تیر ۱۳۹۲ |

متنی که در پی می‌آید، برگرفته از سخنرانی دکتر محمود سریع‌القلم است که هفته گذشته در محل موسسه فرهنگی- تحقیقاتی امام موسی صدر با موضوع «امام موسی صدر؛ ستیز با پوپولیسم» ایراد شد.

پوپوليسم، واژه‌اي ‌است كه در آمريكاي لاتين متولد شده و از واژه «پوپولاسم» گرفته شده است. اين واژه در مقابل خردگرايي، عقلانيت و نخبه‌گرايي است؛ به عبارتي زماني كه در جامعه‌اي بخواهند درباره موضوعي تصميم بگيرند به جاي اينكه سراغ خردمندان، بزرگان فكر و‌انديشه و كارشناسان و افراد داراي تخصص بروند، با توجه به مزاج عمومي تصميم مي‌گيرند. در واقع پوپوليسم يك نوع مزاج كوتاه مدت است؛ تصميم‌گيري بر اساس آنچه كه امروز و احتمالا ديروز و شايد هم فردا مي‌خواهد اتفاق بيفتد! پوپوليسم فاقد دوره زماني است، نه با گذشته كاري دارد و نه با آينده، نه با استدلال و نه با مطالعه، بلكه نوعي عوام فريبي است در جهت راضي نگاه داشتن مردم جامعه براي مثلا سه هفته آينده! يك دوره زماني است براي اينكه گروهي يا شخصي بتواند آنچه را كه در ذهن دارد پياده كند و مردم را در يك فضاي محدود زماني، مكاني و فلسفي محصور كند تا بتواند اهداف خود و گروه خاص خود را پيش ببرد. اين مفهوم ارتباطي تنگاتنگ با ديكتاتوري آمريكاي لاتين دارد؛ به‌طوري كه در آن منطقه رهبران سياسي اقتدارگرا براي اينكه بتوانند حمايت مردم را در دوره كوتاهي داشته باشند به پوپوليسم روي آوردند. معمولا پوپوليسم بي‌ثباتي بسياري به همراه دارد. در دوران نازيسم در آلمان و همچنين در ژاپن، اين وضع را شاهد بوده‌ايم. زماني يك سيستم، يك شخص، يا يك گروه، فضاهاي رواني جامعه را تحت انحصار خود در آورده و به قدري اغراق مي‌كنند و مسایل را خارج از تناسب ارایه مي‌دهند كه مي‌توانند روح مردم را تسخير كنند و قوه استدلالي آنان را به تعطيلي بكشانند. پوپوليسم براي دنياي پيچيده امروز جريان فكري و سياسي بسيار خطرناكي است و مي‌تواند مردم یک كشور را هر چند در دوره‌اي كوتاه، راضي نگاه دارد؛ اما در واقع آينده آن كشور را تخريب مي‌كند و موجب مي‌شود از پيش‌بيني‌هاي منطقي فاصله بگيرند و وارد فضاهايي شوند كه بعضا برگشت ناپذيرند. در اين مقاله تلاش شده است تا ضمن اينكه پوپوليسم به لحاظ مفهومي و نظري بيشتر مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد، از زاویه زندگي، ‌اندیشه و عمل امام موسي صدر نيز بررسی شود. ضمن اينكه به این پرسش اساسی بپردازد چرا ما در فرهنگ ايراني، يك لايه خفته و بعضا فعال پوپوليستي داريم و گاهي اوقات تحت تاثير اين پوپوليسم قرار مي‌گيريم. 

ریشه‌های پوپولیسم در ایران

پوپوليسم در ايران حداقل دو منبع يا دو ريشه تاريخي دارد؛ نخست، «فقر اقتصادي» و دوم، «فقر فرهنگي و فكري». 

اگر سوابق كمونيست‌هاي ايران را طي هشتاد سال گذشته مورد توجه قرار دهيد، خواهيد ديد كه بسياري از كمونيست‌هاي ايراني از خانواده‌هاي بسيار فقيري بوده‌اند؛ از مناطق دورافتاده كشور و همراه با دغدغه و نارضايتي از اوضاع اجتماعي. آنان كه از شرايط به تنگ آمده بودند در فضاهايي كه خلأ وجود داشت به سراغ كمونيسم رفتند تا بتوانند آن فلسفه و چارچوب عملي خود را پيدا كنند. كمونيسم در لهستان، مانند كمونيسم در ايران عمل نكرده است، بلكه در آنجا تبديل به جرياني اجتماعي شد؛ در حدي كه از آن چارچوب، تشكل به وجود آمد و با ملي‌گرايي لهستاني مخلوط شد و در نهايت زماني كه شرايط لازم به وجود آمد، موفقيت لهستاني‌ها را براي ايجاد نظام دموكراتيك و جامعه مدني موجب شد. اما كمونيسم در ايران با پوپوليسم همراه شد؛ در تاريخ عملكرد كمونيست‌هاي ايراني مي‌بينيم كه به ميزان بسياري به سمت پوپوليسم روي آوردند؛ 

چرا كه ما همواره در كشور و در طول تاريخ امپراتوري ايراني، به علت حاكميت ظلم و ستم و سركوب اقوام و جامعه خود، دغدغه «توزيع نابرابر» را داشتيم؛ توزيع نابرابر امكانات و درآمدها و... اينكه ما ايرانيان به واژه «عدالت» علاقه‌منديم، هم بعد واقعي دارد و هم رواني و اين از ظلمي سر چشمه مي‌گيرد كه در بسترهاي عميق اين جامعه و تاريخ اين كشور حضور داشته است. 

كمونيسم در ایران ریشه‌ای پیدا نکرد؛ نه تنها براي كمونيست‌هاي ايراني يك چارچوب فلسفي نشد بلكه بستري شد براي مبارزه با نظم و وضع موجود و علاقه آنان به اينكه امكانات كشور بايد بومي شود و ما بايد از جهان فاصله بگيريم. مبارزه با امپرياليسم از نوع كمونيستي در كنار لايه‌هاي پوپوليستي چپ ايراني آمد و به اينجا رسيد كه آن نگاه‌ها حتي شايد با منطق سوسياليستي كمونيست‌ها در ايران هم نتوانست پياده شود و با همان سبك و سياق احساسي ايران، اين جريان كمونيستي ادامه پيدا كرد. 

اما منبع دوم كه «فقر فرهنگي» است، ريشه در آن دارد كه ما ايرانيان اغلب از نظر تعامل فكر و‌انديشه با يكديگر مشكل داریم و اين مشكل به دليل برخورداري از افكار متفاوت نيست؛ براي كشوري كه از قدمت تاريخي سترگي برخوردار است، نبايد تا به اين ‌اندازه سخت باشد كه مردمانش ديدگاه‌هايي متفاوت را بپذيرند؛ اما مساله «شخص» و «متكي بودن افراد به آنچه كه خودشان مي‌خواهند» است كه اين بازتاب تاريخ استبداد و شاهنشاهي در ايران است. فقدان تعامل فكري، ريشه شخصيتي و خلقي در ميان ايرانيان دارد به عنوان مثال حتي در كشوري مانند چين كه در آن دموكراسي وجود ندارد، مردم به راحتي دور يكديگر جمع مي‌شوند، حرف‌هايشان را مي‌زنند، به حرف و نظر يكديگر احترام مي‌گذارند و در نهايت بر اساس يك هرم حزبي يا خانوادگي يا اجتماعي به يك نظر متمايل مي‌شوند و به آن عمل مي‌كنند اما متاسفانه در فرهنگ كشور خودمان به محض اينكه با يكديگر اختلافات فكري پيدا مي‌كنيم از يكديگر فاصله مي‌گيريم و نتيجه اين مي‌شود كه نتوانيم با يكديگر كار كنيم، حزب تشكيل دهيم، تشكل ايجاد كنيم، به تفاهم برسيم، اجماع ملي ايجاد كنيم و به همين دليل است كه تاريخ انشعاب در ميان هر آنچه كه «تحزب» در ايران بوده بسيار جدي است. 

امام موسی صدر براي تحقق بخشيدن به باورهايش، زمان صرف كرد 

مساله پوپوليسم بازمي گردد به تصميم‌گيري در مديريت و حكمراني. ما چگونه تصميم مي‌گيريم؟ در مديريت يك سازمان، شهر، خانواده، سيستم و در نهايت يك كشور؛ چگونه حكمراني مي‌كنيم؟ 

امام موسي صدر، شخصيتي است كه 16سال كار فكري، تربيتي، عقيدتي و اجتماعي كرد و اين نشان‌دهنده برخورداري وي از يك منظومه فكري است. اگر نگاهي به جامعه خود بيندازيم، افرادی با ظاهر دینی را می‌بینیم که عملشان در تناقض با دينداري است و عملكرد آنان به صراحت اين باطن را به نمايش مي‌گذارد. عملكرد امام موسي صدر بيانگر آن است كه وي به‌طور جدي براي باورها و اعتقادات زمان صرف كرد و نه براي حفظ ظاهر. در آن مقطع با نظم فكري خود، برنامه‌اي عملي و علمي داشته و به دنبال كادرسازي، يا به عبارتي تربيت گروهي بوده است تا اهداف بزرگي را كه در سر مي‌پروراند، تحقق بخشد. امروز در جامعه ايران تحولاتي روي داده است كه با آن دوره قابل قياس نيست چرا؛ كه حتي تا همين چند ماه پيش شاهد آن بوديم كه هر كسي به راحتي مي‌توانست از هرم مديريت بالا برود و اگر كسي از اين مهارت برخوردار بود كه ظواهري را حفظ كند و هر چند وقت يكبار حرف‌هايي را بر زبان آورد به راحتي صعود مي‌كرد. ظرفيت‌ها و توانمندي‌هاي شخصي آنچنان معيار تعيين‌كننده‌اي در رشد افراد نبود. 

پوپوليسم در تقابل با مشورت 

پوپوليسم، ضد مشورت است و همچنين ضد تبادل فكر و با استدلال كار كردن. امام موسي صدر به‌طور دایم ميان افراد و جريان‌ها در حال رفت و آمد بودند تا اينكه موضوعي را به اجماع برسانند. وي سعي مي‌كرد كه به ارتباط افراد با يكديگر استحكام بخشد و اين درست نقطه مقابل پوپوليسم است. امام موسي صدر تمام تلاش خود را به كار مي‌گرفت تا همگي را به سمت اجماع دعوت كند. وي تعبيري دارد كه در آن مخالفين خود را خطاب قرار داده است و مي‌گويد: «من تحمل نخواهم كرد اگر خاری در چشم يكي از مخالفان من باشد.» 

در علوم انساني، كساني مي‌توانند بهتر عمل كنند كه از انسان، شناخت عميق تري دارند. مستقل از جغرافيا، نظام فكري، تاريخ و ويژگي‌هايي كه در يك ساختار مي‌تواند باشد، فهم «خود انسان» بسيار مهم است. اينكه ما درك كنيم چرا انسان طغيان مي‌كند، چرا راستگو نيست چرا خود محور است و بسياري از چراهاي ديگر. 

يكي از ويژگي‌هاي امام موسي صدر، انصاف وي است؛ به قول مرحوم دكتر صديقي، جامعه شناس بزرگ كشور ما، انصاف كالايي بسيار كمياب و خصلتي است كه در ميان ما ايرانيان ضعيف است. در اين دوران كمتر كسي را مي‌توان يافت، همچون امام موسي صدر از اين توانايي برخوردار باشد كه تمام وجوه يك نفر را باهم ببيند. به عنوان مثال، بگويد فلاني بد قول است، اما خطاط برجسته‌اي است؛ سياه و سفيد بودن ذهن ما، بسيار آسيب‌رسان است و موجب شده شناخت ما از افراد، شناخت ناقصي باشد. بايد از روانشناسي، جامعه شناسي و انسان شناسي مدد گرفت تا اين خصلت را در ميان خود اصلاح كنيم. انسان‌هاي عميق، آناني هستند كه تفاوت‌ها را خوب مي‌بينند و اين خصلت امام موسي صدر بود. 

پوپوليسم يعني اينكه ما در زندگي قاعده نداريم. امام موسي صدر قواعد را به خوبي رعايت مي‌كرد. تشكيل «حركت‌المحرومين» از كارهاي با ارزش او بود كه يك ويژگي غير ايراني و غير خاورميانه‌اي در آن ديده مي‌شود و آن عبارت است از اينكه وي مي‌گفت: «هركس كه محروم است؛ حال تفاوتي ندارد سني باشد يا شيعه، مسيحي باشد يا غير مسيحي و مهم اين است كه به عنوان يك انسان بايد مورد توجه ما باشد.» امام موسي صدر به همه افراد احترام مي‌گذاشت كه اين خصلتي غيرخاورميانه‌اي است و ما همه در يك جغرافياي فكري بسيار محدودي، خوب يا بد بودن انسان‌ها را مورد قضاوت قرار مي‌دهيم؛ در حدي كه حاضر نيستيم به ديگر ويژگي‌هاي فرد نيز توجه كنيم. پوپوليسم ضد قاعده است و نهايتا بازمي‌گردد به خواسته‌هاي يك فرد يا گروه براي اينكه بتواند در يك مقطع كوتاهي به اهداف خود برسد. امام موسي صدر نشان مي‌داد كه حداقل 

به صورت يك نقشه ذهني، نگاهي دراز مدت به مسایل دارد و اين در مخالفت با پوپوليسم است. ويژگي ديگري كه در پوپوليسم وجود دارد اين است كه اگر يك سیاستمدار پوپوليستي ببيند كه مردم حرف اشتباهي را مي‌زنند، وي نيز با آنان همراه مي‌شود براي اينكه اهداف خود را در قالب آن تعريف كند؛ چرا كه خودمحوري ملاك است. در حالي كه امام موسي صدر فكر و روش اشتباه مردم را با روش و مرام خود اصلاح مي‌كرد و اين نشان مي‌دهد كه وي پوپوليست نبود. 

تربيت عقلي كجا است؟ 

بنده به عنوان يك دانشجوي علم سياست كه به كشورهاي بسياري سفر كرده‌ام پرسشی همواره ذهنم را درگير كرده است و آن اينكه ما ايرانيان در كجا تربيت عقلي مي‌شويم؟ در مدارس بسياري از كشورهاي پيشرفته، صندلي دانش‌آموزان به گونه‌اي دور هم چيده شده است كه آنان روبه روي يكديگر مي‌نشينند و از هفت سالگي به‌طور ناخودآگاه اين آموزش را مي‌بينند كه سرنوشت و زندگي هر كدامشان در تعامل با ديگران گره خورده است! در اين كشورها حتي از نحوه چينش صندلي‌ها استفاده مي‌كنند تا تعامل انسان‌ها را به آنان آموزش دهند. چرا كه مي‌خواهند انسان تربيت كنند و قوه عقلاني را تحريك كنند. تنها اين نيست كه معلم، داده‌هايي را به دانش‌آموزان منتقل كند، همه بنويسند، حفظ كنند و سه ماه بعد هم امتحاني بدهند و بروند! به همين علت است كه من نوعي، در دانشگاه بايد دایم تلاش خود را به كار گيرم تا به دانشجويان بگويم: «لطفا سوال كنيد؛ لطفا مرا نقد كنيد و بگوييد كه من اشتباه مي‌كنم؛ بگوييد كه من به‌اندازه كافي استدلالم مستحكم نيست»؛ تمام دانشجويان به من نگاه مي‌كنند و كمتر كسي سوال مي‌كند! چرا كه ما ايرانيان سوال نمي‌كنيم و هرگز جايي نبوده است كه سوال كردن را آموزش ببينيم؛ چه كسي و كجا به من ياد مي‌دهد، كه دوبل پارك نكنم، در صف به جلو نروم و حق كسي را تضييع نكنم؛ تربيت عقلي كجا است؟ ما در خانواده‌هاي خود فرزندانمان را به‌شدت، احساسي تربيت مي‌كنيم. والدين عموما فرزندان خود را تاييد مي‌كنند و نقد نمي‌كنند. 

نقد نيز به معناي حمله كردن نيست؛ نقد به اين معناست كه من بگويم در چه جاهايي با «عمل» و «فكر» يك نفر موافقم، در كجا با آن مشكل دارم و به چه دليل؛ تا جايي كه از همكاران خود در علوم تربيتي شنيده و خوانده ام، سقف تربيت عقلي انسان 12 سالگي است. به عبارتي اگر قرار است كه من ياد بگيرم به كشور خود تعهد داشته باشم اين آموزش بايد پيش از سن 12 سالگي صورت بگيرد و نه اينكه در سن 45 سالگي به فكر فهم منافع ملي بيفتم!، ايرانيان معمولا در دوجا تعهد داریم؛ نخست به خانواده‌مان و دوم، به گروهي كه در آن هستیم؛ من، كجا ياد مي‌گيرم كه به كشور تعلق داشته باشم؟! 

در چه جايي منطقي بودن را به من آموزش مي‌دهند؟ در كشور ما تربيت عقلي بسيار ضعيف است. در خانواده كه بسيار كمرنگ است، در مدرسه كه جايگاهي ندارد، در صحنه عمومي و رسانه‌ها هم كه ديده نمي‌شود! در نتيجه بسيار طبيعي است كه من نوعي، احساسي، غريزي و پوپوليستي تربيت شوم. 

فاصله ميان فكر و عمل

بديهي است كه ميان واژگان، تفاوت معنايي بسياري وجود دارد. واژه «عقل» با «هوش»، تفاوت چشمگيري دارد. يك «هوش تحصيلي» داريم كه از اين نظر، ايرانيان جزو بهترين‌هاي دنيا هستند و يك «هوش اجتماعي»، كه ما از اين نظر بسيار با ضعف مواجهیم؛ امام موسي صدر، با «اخلاق» و همچنين با «تربيت»، هوش اجتماعي را در دوره خود تقويت كرد. هوش اجتماعي ما ايرانيان پوپوليستي است. هوش اجتماعي به اين معنا است كه جايگاه من در اين جامعه چيست؟ كجاها حق ورود دارم؟ كجاها حق ندارم وارد شوم و اظهار نظر كنم؟ 

يكي از برجسته‌ترين و مهم‌ترين ويژگي‌هاي امام موسي صدر اين است كه فاصله ميان «عمل» و «فكر» در وي بسيار كم است. زماني كه عملكرد امام موسي صدر را مورد توجه قرار مي‌دهيد و وقايع را كنار يكديگر مي‌گذاريد، مي‌بينيد كه چقدر با نظام عقيدتي كه وي دارد و آنچه كه من و شما به عنوان مسلمان در متون ديني خوانده‌ايم، تناسب دارد. فاصله «فكر» و «عمل» در ميان ما ايرانيان بسيار زياد است. 

اين در سيره امام موسي صدر نشان مي‌دهد كه وي معتقد بود نه تنها بايد به صحنه اجتماعي وارد شود، بلكه خود نيز مقيد بود كه درست عمل كند؛ امام موسي صدر تعبيري دارد كه مي‌گويد: «دين نبايد در قرنطينه باشد؛ دين آمده است براي تغيير». اگر كل سيره امام موسي صدر را در يك واژه خلاصه كنيم، آن واژه «تغيير» است. او به دنبال تغيير بود و براي «تغيير»، صرفا از سخنراني استفاده نمي‌كرد؛ ساختار مي‌ساخت و خود نيز سعي مي‌كرد درست عمل كند. اگر ما در يكي دو قرن اخير، مصلحان ديني و اجتماعي را جست‌وجو كنيم، چند نفر را مي‌يابيم كه متدين بودند، عملكردشان نيز به دين نزديك بوده است و از خود يك الگو بر جاي گذاشته‌اند؟ 

نپذيرفتن تفاوت‌ها 

يكي از ويژگي‌هاي پوپوليسم نپذيرفتن تفاوت‌هاست؛ پوپوليسم، همه را يكسان مي‌بيند؛ انسان‌ها را در يك چارچوب مشترك مي‌بيند؛ اما در منظومه فكري امام موسي صدر ديده مي‌شود كه هر فردي، هر گروهي، يا هر طايفه‌اي و... جايگاه خاصي دارد و او از روش‌هاي متفاوت در برخورد با افراد متفاوت استفاده مي‌كرد كه چنين كاري نياز به حضور ذهن بسيار دارد. در برخي از نقل‌ها گفته شده است كه امام موسي صدر در آن واحد، چندين مساله را مديريت كرده و جزیياتش را دنبال مي‌كرد، كه اين ويژگي‌ها همگي ضد پوپوليسم است. پوپوليست‌ها افرادي هستند كه مي‌خواهند همه چيز را يكسان‌سازي كنند؛ در نگاه آنان انسان‌ها يكسانند، جريان‌ها يكنواختند و در كل، پوپوليست‌ها، يك خصلت را مي‌گيرند و آن را به همه اطلاق مي‌كنند.  در روش تحقيق علوم انساني گفته مي‌شود كه اوج متدولوژي در علوم انساني اين است كه هر موردي را خاص ببينيد و خود را قایل به آن بدانيد كه تا مي‌توانيد آن مورد را تعميم ندهيد. اگر كسي مي‌خواهد به‌طور دقيق، موضوعي را بفهمد نبايد تعميم دهد، تعميم مي‌تواند شكل بگيرد اما فوق‌العاده جزیيات مي‌خواهد. پوپوليست‌ها بسيار تعميم مي‌دهند بدون اينكه آن تفاوت‌ها را ببينند. 

پوپوليست‌ها به روش اعتقاد ندارند. اگر جزیيات سفرهاي امام موسي صدر را به اروپا بخوانيد خواهيد ديد كه براي مردم احترام قایل بود و به فكر آنان بود. براي مشكلات مردم برنامه‌ريزي مي‌كرد؛ گره‌هاي زندگي بسياري را باز مي‌كرد؛ سفر مي‌كرد تا منابعي را به دست آورد، براي مردم هزينه كند و مشكلاتشان را حل كند؛ اما زماني كه به حوزه فكر و برنامه‌ريزي مي‌رسيد با بهترين‌ها مشورت مي‌كرد. اين مرز بين كسي است كه پوپوليست است با كسي كه پوپوليست نيست. كساني كه نزديك به امام موسي صدر بودند همگي اجماع نظر دارند كه وي براي هر تصميمي با ده‌ها نفر مشورت مي‌كرد و موضوعي را مدت‌ها در ذهن خود نگاه مي‌داشت تا اينكه به يك جمع بندي برسد و به آن عمل كند. 

پوپوليست‌ها كساني هستند كه با دانشگاه، متن‌هاي علمي و نخبگان فكري كاري ندارند؛ با نظر كارشناسي كاري ندارند. اين در حالي است كه امام موسي صدر در كليسا سخنراني مي‌كرد يا اينكه در دانشگاه لبنان و خلاصه اينكه وي با همه گروه‌ها ارتباط داشت و براي هر كدام جايگاهي را تعريف مي‌كرد. اگر اين نظام فكري را مبنا قرار دهيد مي‌بينيد كه امام موسي صدر خود يك نظام حكومتي بود؛ به اين معنا كه به‌طور همزمان مسایل اقتصادي، نظامي و... را پيگيري مي‌كرد، فكر و مشورت مي‌كرد، تصميم مي‌گرفت و با گروهي نسبتا كوچك بسياري از مسایل را پيش مي‌برد.

 اين بعد از شخصيت فكري امام موسي صدر كه واقع بين بود و در آن مدار اهداف خود را پيش مي‌برد بسيار منحصربه‌فرد است، چرا كه كمياب است يافتن كسي كه هم مجتهد دين باشد؛ اهداف بلندي داشته باشد؛ اوضاع زمان هم او را به دايره لبنان براي عملكرد آورده باشد و در ضمن با تمام منطقه هم ارتباط داشته باشد.

 بنابراين اين نشان‌دهنده آن است كه امام موسي صدر نمونه عقلانيت است؛ عقلانيت نه تنها عرفي، بلكه ديني كه بسياري از كارهاي بزرگ را در اين چارچوب مي‌توانست انجام دهد. 

تغيير در نگاه امام موسي صدر 

همچنين گفته شده است كه امام موسي صدر بسيار به تغيير علاقه داشت؛ پوپوليست‌ها به تغيير علاقه‌مند نيستند و به دنبال حفظ وضع موجود و بهره‌برداري از امكانات براي منافع فردي و گروهي خود هستند. امام موسي صدر به دنبال تغيير بود و براي اين كار علاوه‌بر اينكه عده‌اي را تربيت مي‌كرد، ساختار نيز مي‌ساخت و اينها نشان‌دهنده آن حدود متمايز وي با مسایل و نگاه‌هاي پوپوليستي است. 

و نتيجه اينكه، تفكر ديني اصالتا ضد پوپوليسم است و پوپوليسم نشات گرفته از استبداد تاريخي ايران و سنت‌هاي استبدادي انباشته شده در تاريخ ايران است. پوپوليسم و بي‌توجهي به خرد و فكر و برنامه‌ريزي و آينده نگري موجب مي‌شود كه آينده را از دست بدهيم و از گذشته عبرت نگيريم. پوپوليسم در واقع چارچوب‌هاي منطقي تصميم‌گيري را مختل مي‌كند؛ مردم را براي يك دوره زماني كوتاه راضي نگاه مي‌دارد و منابع را تلف مي‌كند و از اين جنبه، زماني كه مجموعه‌اي از عملكردها، سخنراني‌ها و ويژگي‌هاي امام موسي صدر را مورد توجه قرار مي‌دهيم، مي‌بينيم كه او در دوره خود جهان را در حد عالي فهميده است، برنامه‌ريزي كرده و قدم به قدم به دنبال اهداف عالي خود گام

 برداشته است. 

 بنابراين نه تنها ما نظام فكري امام موسي صدر را پروسه محور و عقل محور مي‌بينيم، بلكه اين گونه برداشت مي‌كنيم كه وي براي هر امري قدم به قدم و با برنامه‌ريزي‌هاي انباشتي حركت مي‌كرد. اين وجوه ذهن امام موسي صدر براي من دانشجوي علم سياست كه جهان جديد صنعتي آي تي محور را مطالعه كردم بسيار جذاب بوده است، چون هيچ كدام از اين ادبيات در زمان امام موسي صدر نبوده و اينكه يك فردي با دانش اقتصاد دانشگاه تهران در اوايل دهه 30 شمسي بتواند اين نظم فكري را پيدا كند و اين‌گونه عمل كند، نه تنها در عصر خود حایز اهميت است، بلكه مي‌تواند براي همه ما در دوره‌هاي فعلي و آينده الگو باشد. 

*استاد علوم سياسي دانشگاه شهيد بهشتي 

نوشته شده توسط سپهر برادران در پنجشنبه سی ام خرداد ۱۳۹۲ |

مترجم: مریم رضایی

منبع: New York Times 

شرکت سورس آوت‌دور، پنج سال است که در واردات و عمده‌فروشی لوازم تزئینی پاسیو و حیاط خلوت با مالکیت جرالد شوارتزمن اداره می‌شود. کسب‌وکار شوارتزمن در ابتدا بسیار کوچک بود و از یک شرکت تازه تاسیسی که توسط خود او اداره می‌شد و سعی می‌کرد اولین بار کالاهایش را خودش به فروش برساند، اکنون به شرکتی

نوشته شده توسط سپهر برادران در پنجشنبه سی ام خرداد ۱۳۹۲ |

 محمد حسنی* 

هنر بازاریابی در اثر افزایش تولید با استفاده از خطوط تولید و به کارگیری سیستم‌های تولید انبوه  ظهور کرد و برای تسهیل و روانسازی فروش تولیدکنندگان  متوسل  به این هنر شدند.

فشردگی رقابت در بازار، هنر بازاریابی را تبدیل به یک ضرورت انکارناپذیر کرده است. حال سوال عمده این است که ما تا چه حد با بازاریابی آشنا هستیم و آیا دانسته‌های قبلی‌مان را کافی می‌دانیم ؟ آیا لازم نیست که روش بازاریابی‌مان را بازبینی کنیم؟ 

نوشته شده توسط سپهر برادران در پنجشنبه سی ام خرداد ۱۳۹۲ |

تورگردانان فرانسوی گردشگران ژاپنی را بسیار مودب دانسته و البته آنها را در کنار گردشگران عرب و آمریکایی ولخرج‌ترین گردشگران فرانسه می‌دانند.

از سوی دیگر، در جریان این نظرسنجی گردشگران ایتالیایی به عنوان گردشگران بی‌حوصله و نامنظم و گردشگران آلمانی به عنوان منظم‌ترین گردشگران انتخاب شده‌اند.

نوشته شده توسط سپهر برادران در پنجشنبه سی ام خرداد ۱۳۹۲ |

مترجم: مهرداد واشقانی فراهانی*

این مطالعه بیش از 5500مشتری را مورد بررسی قرار داده و با کارمندان برجسته بخش خدمات مشتری در هفت کشور مصاحبه‌های مفصلی انجام داده است. از جمله یافته‌های برجسته این تحقیق می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مشتریان اغلب درباره تجربیاتی که از یک محصول یا خدمات داشته‌اند، بسیار حرف می‌زنند و جنجال به 

نوشته شده توسط سپهر برادران در یکشنبه بیست و ششم خرداد ۱۳۹۲ |

مصاحبه و تنظیم: آیدا ابوترابی

دکتر سیدمحسن فاطمی دارای فوق دکترای روان‌شناسی از دانشگاه هاروارد آمریکا است. 

در حال حاضر در دپارتمان روان‌شناسی دانشگاه هاروارد، دانشکده روان‌شناسی دانشگاه تورنتو و دانشکده روان‌شناسی دانشگاه تهران تدریس می‌کند و تا به حال دروس مربوط به روان‌شناسی، آموزش و ارتباطات را در دانشگاه‏های زیادی از جمله بریتیش کلمبیا، مدرسه عالی روانکاوی بوستون، فینکس آمریکا، وسترن واشنگتن، سیتی‌یونیورسیتی سیتل آموزش داده است. 

دکتر فاطمی در حوزه‌های مختلف درمان، روان‌شناسی رسانه، مدیریت اضطراب، مدیریت استرس و حضور و پ

نوشته شده توسط سپهر برادران در یکشنبه بیست و ششم خرداد ۱۳۹۲ |

پروژه استرس نيوآ

شركت نيوآ در جديدترين كمپين بازاريابي خود در فرودگاهي در شهر آلمان دست به اجراي پروژه استرس

نوشته شده توسط سپهر برادران در شنبه بیست و پنجم خرداد ۱۳۹۲ |

در مباحث توسعه و رشد، صحبت از سرمایه‌های انسانی و اجتماعی فراتر از سرمایه‌های فیزیکی نگاه‌های زیادی را به خود جلب کرده است. از 30 سال گذشته به‌تدریج موضوع سرمایه اجتماعی در سطح جهانی وارد موضوعات اقتصادی شده و در معادلات و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی اثرگذار است، اما در ایران تاکنون شاهد ورود جدی این موضوع در تصمیم‌گیری‌های کلان کشوری نبوده‌ایم. نه در برنامه‌های سازمان بودجه و نه در سایر موسسات دولتی و خصوصی این بحث پیگیری نشده است. از طرفی کشورهایی که در مناطقی نظیر شرق آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین كه دارای رشد سریعی در سالیان اخیر بوده‌اند، بخشی از پیشرفت خود را مدیون سرمایه اجتماعی بالای خود دانسته‌اند.

از بالا رفتن تعداد چراغ‌هاي راهنمايي تا پيشنهاد براي احياي سازمان برنامه و بودجه 

سرمایه اجتماعی؛ حلقه مفقوده سیاست‌گذاری ما 

 دکتر علی عبدالعلی‌زاده* 

در مباحث توسعه و رشد صحبت از سرمایه‌های انسانی و اجتماعی فراتر از سرمایه‌های فیزیکی نگاه‌های زیادی را به خود جلب کرده است. در این یادداشت تلاش خواهم کرد اشاره‌ای کوتاه به موضوع سرمایه اجتماعی و آسیب‌شناسی آن در سیاستگذاری‌های کلان کشوری داشته باشم. امید است بحث پیش رو بتواند راهگشای چاره‌اندیشی برای مشکلات ساختاری ایران عزیز باشد: 

از 30 سال گذشته به‌تدریج موضوع سرمایه اجتماعی در سطح جهانی وارد موضوعات اقتصادی شده و در معادلات و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی اثرگذار است، اما در ایران تاکنون شاهد ورود جدی این موضوع در تصمیم‌گیری‌های کلان کشوری نبوده‌ایم. نه در برنامه‌های سازمان بودجه و نه در سایر موسسات دولتی و خصوصی این بحث پیگیری نشده است. از طرفی کشورهایی که در مناطقی نظیر شرق آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین كه دارای رشد سریعی در سالیان اخیر بوده‌اند، بخشی از پیشرفت خود را مدیون سرمایه اجتماعی بالای خود دانسته‌اند. 

نگاهي تاريخي به سرمايه اجتماعي ايراني

اگر بخواهیم نگاهی تاریخی به این بحث داشته باشیم، باید به زمان شروع کار سازمان برنامه‌ریزی کشور از سال 1327 و تدوین برنامه‌های 5 و 7 ساله آن برگردیم. در سال‌های آن دوره اثری از بحث سرمایه اجتماعی مشاهده نمی‌شد و برنامه‌های مهم این سازمان تنها بر سرمایه‌های فیزیکی تمرکز داشت. با مشاهده تجربه پیشرفت سایر کشورها به تدریج بحث سرمایه‌های اجتماعی در قالب بهبود کارآیی نیروی کار در کشور مطرح شد. پس از انقلاب نیز توجه به بحث آموزش و فربه کردن بخش‌های آموزشی در راستای ارتقای بازدهی سرمایه انسانی رونق بیشتری گرفت. تجربه‌های ملموسی نشان داده است که گاهی بین دو فرد دارای سرمایه دانشی و تخصصی یکسان میزان تعهد به شغل حتی در ساعات خارج از کاری می‌تواند بسیار متفاوت باشد. در واقع این تفاوت را می‌توان به بحث سرمایه اجتماعی مربوط دانست. 

سرمايه اجتماعي روغن يا چسب اجتماعي

در تعریف کلاسیک، «سرمایه اجتماعی» به‌عنوان جهت‌دهنده به کردار و عملکرد افراد در گروه‌های مختلف اجتماعی در راستای تعامل، مبادله و تصمیم‌گیری آنها با یكدیگر معرفی می‌شود. همچنین مفهوم سرمایه اجتماعی بر سه پایه استوار است: اول آنکه اعتماد در حیطه خصوصی و عمومی قوام‌دهنده این سرمایه است. وجه خصوصی آن در مورد رابطه دو شخص خاص صدق می‌کند و وجه عمومی آن در مورد اعتماد به گروه، حزب یا دولت نمود دارد. رکن دوم سرمایه اجتماعی را میزان مشارکت افراد در مسائل اجتماعی تعیین می‌کند و رکن سوم نیز که پس از دو مرحله قبلی به کار می‌آید بحث همیاری است. همیاری به معنای کمک‌رسانی به هم‌نوع و همشهری بدون آنکه چشم‌داشت خاصی از فرد مورد نظر داشت. مثال این مورد را در موقعیت کمک‌رسانی به یک فرد آسیب‌دیده در خیابان می‌توان مشاهده کرد. در این‌گونه مواقع افراد به‌دلیل نداشتن اعتماد به قانون در کمک‌رسانی به فرد آسیب‌دیده تعلل می‌کنند. عدم اعتمادی که به محتمل دانستن ایجاد دردسر برای فرد کمک‌رسان مربوط می‌شود. 

در تعبیر سرمایه اجتماعی از دو مفهوم عامیانه چسب و روغن اجتماعی نیز می‌توان استفاده کرد. تعبیر چسب اجتماعی به منزله همبستگی افراد جامعه به یکدیگر است، به‌طوری‌که افراد با در نظر گرفتن امکان کمک گرفتن از سایر هموطنان خود، به دیگران نیز کمک کنند. همین‌طور تعبیر روغن اجتماعی در قالب بهبود کارآیی و بازدهی فعالیت‌های اجتماعی قابل لمس است. بروز همیاری بیشتر بین اعضای جامعه که فراتر از وظیفه مصوب هر فرد صورت گیرد تاثیر مستقیمی بر روان و بازدهی بالاتر فعالیت‌های اجتماعی خواهد گذاشت. برای مثال می‌توان به تعداد چراغ‌راهنمایی‌ها در سطح شهر اشاره کرد. بالارفتن تعداد چراغ‌راهنمایی‌ها به منزله کاهش سرمایه اجتماعی تعبیر می‌شود، چراکه افراد چنانچه آگاه به قوانین رانندگی باشند چگونگی رفتار بر سر تقاطع‌‌ها را به‌خوبی می‌دانند، اما با بروز تصادف و اهمال در رعایت قوانین هزینه‌های افزون‌تری ناشی از نصب چراغ راهنمایی و مامور پلیس بر جامعه تحمیل می‌شود. هزینه‌هایی از جمله اتلاف وقت و انرژی و آلودگی محیط‌زیست از عوارض گریزناپذیر این اتفاق خواهند بود. 

این عارضه می‌تواند ناشی از نداشتن اعتماد کافی در بین مردم یا عدم احساس تعلق و اشتراک آنها به کل بزرگ‌تری به‌عنوان جامعه باشد. در واقع مردم در چنین جامعه‌ای هنوز به رشدی نرسیده‌اند که خود را عضوی از جامعه بدانند. در صورت ارتقای سرمایه اجتماعی این افراد می‌توانند تحت آموزش قرار گرفته و خود را عضوی اثرگذار در جامعه تلقی کنند. دستاورد این امرکاهش آمار تخلفات و بزهکاری اجتماعی نیز در سطح جامعه خواهد بود.

سرمایه اجتماعی بالا در زمان دفاع مقدس

 در مورد تجربه کشور خودمان می‌توان به وجود سرمایه اجتماعی بالا در زمان دفاع مقدس اشاره کرد. کمک‌رسانی فوری مردم هنگام بمباران شهرها و روستاها و همین‌طور مشارکت داوطلبانه افراد در میدان‌های جنگ مثال‌هایی از این‌گونه سرمایه اجتماعی بودند. اما در روزگار فعلی این نوع مشارکت ضعیف‌تر شده است. نمونه آن را می‌توان در مسوولیت‌گریزی افراد احساس کرد. به علاوه آمار رو به رشد فساد مالی و بزهکاری در سال‌های اخیر و از طرفی افت شاخص‌های هم‌یاری در سطح جامعه موید این موضوع هستند. در اقتصاد سه رکن سرمایه فیزیکی یا مادی، سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی در نظر گرفته می‌شود. با توجه به این تقسیم‌بندی تنها زمانی می‌توان به مرحله توسعه اقتصادی رسید که به نوآوری و تولید فراتر از مونتاژ و کپی‌برداری توجه شود. در غیر این ‌صورت آمار تولیدی تنها بیانگر رشد اقتصادی خواهند بود و نه توسعه اقتصادی. اما  در 65 سال گذشته برنامه‌ریزی کشور متمرکز بر تزریق درآمدهای نفتی به سمت ساخت فیزیکی بوده است. این در حالی‌ است که تنها در شرایط آموزش مناسب  و رشد خلاقیت در یک فرد شاهد ایجاد سرمایه انسانی خواهیم بود که در صورت ترکیب با سرمایه فیزیکی به توسعه پایدار خواهد انجامید. در نتیجه این توسعه شرایط برای رشد سرمایه اجتماعی نیز فراهم خواهد شد. 

پنج وظيفه اساسي حكومت‌ها

حکومت‌ها در تعیین‌ میزان سرمایه اجتماعی نقش عمده‌ای می‌توانند داشته باشند، به‌طوری‌که برای حکومت‌ها پنج وظیفه اساسی می‌توان نام برد. نخست تامین امنیت برای شهروندان کشور در  داخل و خارج است. دومین وظیفه انتشار پول و حفظ ارزش آن است. سومین وظیفه تعریف حقوق مالکیت و پاسداری از آن است. وظیفه چهارم تعیین استانداردها و اعمال مناسب آن‌ است. برای روشن شدن موضوع می‌توان این مثال را آورد که یک شهروند در حین حفظ قدرت خرید خود باید مطمئن باشد که قادر به خرید کالایی با کیفیت ثابت در آینده نیز خواهد بود. وظیفه پنجم هر حکومت ایجاد نظام دادگستری قاطع، سریع، بی‌طرف و ارزان و همه جا در دسترس است. در حالی‌که هزینه‌های بالای دادگستری در ایران خلاف این موضوع را نشان می‌دهد. 

دخالت دولت، مانع رقابت بخش خصوصي

در مورد سایر وظایف دولت‌ها تنها پس از برآورده شدن این تعهدات به نحو مطلوب می‌توان صحبت کرد. ما در ایران حد فاصل سال‌های 1360 تا 1390 شاهدکوتاهی در انجام این وظایف بوده‌ایم. به‌طوری‌که از بودجه سالانه دولت تنها 10 درصد در راستای این وظایف اصلی صرف شده است و در این بین دخالت عمده دولتی‌ها در روند کارهای عمرانی بخش زیادی از دلمشغولی دولت را گرفته است.  در حالی‌که درصورت تامین امنیت و آزادی برای بخش خصوصی دیگر نیازی به این دخالت‌ها نخواهد بود. نتیجه سیاست‌های نابجای دولت در بخش عمرانی  را می‌توان در کمبود فعلی یک پیمانکار خصوصی که دارای مزیت رقابتی برای اجرای پروژه‌های برون‌مرزی باشد، مشاهده کرد. در واقع دولت با اعمال فهرست بهای ناکارآ به استمرار ضعف بخش پیمانکاری خصوصی در طول این سال‌ها دامن زده است. 

به‌طور مثال توزیع دلار سوبسیدی در سال‌های گذشته به پیمانکاران، اصول رقابت و قدرتمند شدن بخش خصوصی را زیر سوال برده است. در حالی‌که در همین کشور همسایه ترکیه می‌توان تعداد بالایی پیمانکار که در سال‌های اخیر فرصت رقابت جهانی را پیدا کرده‌اند، نام برد. دلیل عمده دیگر این ناکارآیی را می‌توان به دخالت روزافزون بخش‌های دولتی و فرادولتی مانند ارگان‌های نظامی در حوزه فعالیت بخش خصوصی مربوط دانست. نیروهایی که وظیفه اصلی آنها باید در راستای تامین امنیت جامعه باشد. این نهادها با گرفتن پول از بخش دولتی بخش کوچک‌تری از آن را به پیمانکار خصوصی واگذار می‌کنند و در نهایت به نحیف‌‌تر شدن بخش خصوصی دامن می‌زنند. همین‌طور اقداماتی ظاهرپسند نظیر احداث واحدهای مشاوره دولتی در نهایت به همان عدم کارآیی در بخش‌های مشابه منجر می‌شود. به عنوان نتیجه‌گیری از بحث می‌توان گفت که دولت‌ها با دخالت در بخشی که حوزه فعالیت بخش خصوصی است از وظیفه اصلی خود که همان حفظ ارزش پول است، غافل شده‌اند. از طرفی اگر دولت‌ها اقدام به تاسیس نهاد دادگستری ارزان و کارآ کنند اثر مستقیم‌تری در بهبود فعالیت‌های اجتماعی دارد، هرچند نمود آن کمتر از احداث راه و ساختمان خواهد بود.  

زمان بررسي يك پرونده دادرسي

همین‌طور شاخصی که معرف طول زمان گذراندن یک پرونده در فرآیند دادرسی باشد در نظام دادگستری ما وجود ندارد. شاخصی که بسی مهم‌تر از آمارهای مربوط به رشد فیزیکی فعالیت‌های عمرانی در کشور است. مثال دیگر انحراف از وظایف اصلی دولت، نبود تعریف مناسب و دقیق از جرم سیاسی و شیوع مميزي در بخش‌های هنری و فرهنگی است. سیاست‌های سلیقه‌ای که جز سرایت عدم کارآیی به فعالان اقتصادی  و اجتماعی نتیجه‌ای ندارد. در واقع مشکلات نام‌برده بخشی از نبود اهتمام در تعریف استانداردها و تلاش برای اعمال آنها است که در اغلب کشورهای جهان سوم یک نقص عمده‌ به حساب می‌آید. 

پیشنهاد من در زمینه احیای 

سازمان برنامه و بودجه

پیشنهاد من به نهاد ریاست‌جمهوری در زمینه احیای سازمان برنامه و بودجه توجه به پایه‌های فکری این سازمان است، چراکه در سال‌های گذشته رویه این سازمان به سمت افول پیش رفته بود و تنها در صورت احیای زیرساختی این سازمان می‌توان به بهره‌مندی از مواهب داشتن یک سازمان برنامه‌ریزی کارآ امیدوار بود. استفاده از تجربه‌های جهانی و جایگزینی استفاده از قدرت دولت با روش‌های تعاملی با مردم و بالا بردن حس مشارکت بین آنها باید در طرح‌ریزی‌های جدید لحاظ شود. اقدامی که در راستای تقویت سرمایه اجتماعی کشور خواهد بود. 

شروع دولت با سرمايه اجتماعي بالا، اميد به افزايش آن

خوشبختانه دولت جدید کار خود را با اعتمادسازی بین مردم شروع کرده است. در شرایطی که سال‌ها تبلیغات وسیعی از سوی ارگان‌های حکومتی علیه تفکر اصلاح‌طلبی وارد شده بود، رای بالای 50 درصدی در دور اول به سود این دولت اتفاق افتاد. از طرفی  با وجود تبلیغات محدود انتخاباتی آقای روحانی استقبال گسترده‌ای از طرف مردم به گفتمان جدید ایشان صورت گرفت. اینک نوبت پاسخ دادن دولت به اعتماد عمومی مردم است. فرصت چهار ساله پیش‌رو زمان مغتنم و هرچند کوتاهی‌است که در اختیار دولت قرار گرفته است. رساندن رای مردمی به بالای 70 درصد در دور بعدی ریاست‌جمهوری  و همین‌طور کسب رای بالا برای طیف همراه با دولت جدید در انتخابات مجلس پیش‌رو می‌تواند نشان‌دهنده پاسخگویی مناسب از طرف دولت به اعتماد مردم باشد. از طرفی در سخنان نمایندگان مجلس در جلسات رای اعتماد بحث‌ها در جهتی خارج از توقعات مورد انتظار از این دولت جریان داشت. نمایندگان فعلی باید مدنظر داشته باشند که در دو سال آینده خواسته‌های خود را مطابق با قابلیت‌های این دولت که در عین حال از حمایت بالای مردمی نیز برخوردار است هم‌سو کنند.  بنده به سهم خود به آینده این دولت و در سطح وسیع‌تر آن به چشم‌انداز شایسته‌تری برای ملت ایران امیدوارم، چراکه مردم ایران همواره آگاهی خود را از مشکلات و پیدا کردن راه‌حل برای آنها به‌خصوص در برهه‌های انتخاباتی نشان داده‌اند. لیاقت این مردم است که حرف خود را آزادانه بزنند و حتی برای مردم سایر کشورها الگویی برای سیاست و زندگی باشند. تعامل، مبادله و تصمیم‌گیری با مشارکت گسترده‌تر مردم باید سرلوحه دولت جدید قرار گیرد. امری که به‌نظر می‌رسد با ترکیب فعلی دولت که حاکی از تدبیر بالای آن است، محقق خواهد شد. نیروهای باتجربه‌ای که می‌توانند هزینه پایین‌تری را برای اداره کشور در آینده موجب شوند. تمایل متقابل نخبگان و آحاد اجتماعی به تصمیم‌گیری‌های دولت جدید نیز خواهد توانست در بازسازی سرمایه اجتماعی که در سال‌های گذشته آسیب‌های جدی دیده است اثر ماندگاری داشته باشد.

* وزير سابق مسكن و شهرسازي

نوشته شده توسط سپهر برادران در جمعه بیست و چهارم خرداد ۱۳۹۲ |