صادرات خاويار ايران با گذشت بيش از ده سال از 40 تن در سال 79 به 4 تن رسيده است. در آن سال 50 درصد ارزش صادراتي محصولات شيلاتي را خاويار تشكيل مي‌داد؛ اما اکنون اين رقم به 5/6 ميليون دلار مي‌رسد توليد ميگو هم كه معمولا از نظر ارزش ريالي جايگاه خاصي بعد از خاويار دارد نيز وضعيت مناسبي ندارد.
به اين ترتيب كه سالانه 2 تا 2 هزار و 500 تن میگو از دريا صيد مي‌شود كه تنها مصرف داخلي دارد. توليد ميگوي پرورشي هم در سال گذشته تنها 6 هزار تن بوده و اين در حالي است كه كشورهايي مانند چين، تايلند، اندونزي و ده‌ها كشور ديگر سالانه تا 899 هزار تن توليد دارند. اگرچه مسوولان مي‌گويند با پرورش ماهيان توانسته‌اند خلأ كاهش توليد خاويار و ميگو را جبران كنند، اما حتي مقايسه كشوري با چنين ظرفيت‌هاي فراوان شيلاتي كه شمال و جنوب آن درياست و زمين‌ها و استعدادهاي فراواني براي آبزي‌پروري به ويژه ميگو دارد با كشورهاي ديگري مانند تايلند، ويتنام، تايلند، اندونزي، اكوادور، برزيل، هندوراس كه وضعيت توليد بهتري از ما دارند، اسف‌بار است. در این باره، علي اكبر خدايي، دبيركل اتحاديه صادركنندگان آبزيان ايران به «فارس» گفت: آمار سال گذشته حاكي است كل صادرات آبزيان 44 هزار و 500 تن به ارزش 159 ميليون و 488 هزار دلار بوده كه نسبت به سال 88 كه 100 ميليون دلار بود، رشد خوبي داشته و این صادرات، شامل 18 قلم محصول آبزي می‌شود. در این بین، 2هزار و 940 تن ميگو به ارزش 13 ميليون دلار؛ يعني كيلويي 5- 5/4 دلار صادر شد، حجم صادرات خاويار هم 3 هزار و 991 كيلوگرم به ارزش 5/6 ميليون دلار بود. البته باید گفت که ارزش صادرات خاويار در سال 79 بالغ بر 70 ميليون دلار بود كه متاسفانه اكنون به يك دهم كاهش يافته است.
ماخذ:دنیای اقتصاد/تهیه شده در: وب نوشت پنگان

نوشته شده توسط سپهر برادران در شنبه پنجم شهریور ۱۳۹۰ |