کوشان غلامي
بخش پنجم
سبک‌هاي ارتباطي‌ايتاليايي‌ها
ايتاليايي‌ها زياد صحبت مي‌کنند. در ارتباطات موثر، آکنده از پرگويي و چرب زباني هستند. براي انتقال نکاتي که شما را تحت تاثير قرار داده‌اند، لازم است از تمام نيروي شيوه‌هاي بلاغي-کلامي‌براي اثرگذاري بر مخاطب استفاده کنيد.

مناظره فضايي احساسي دارد و براي تاکيد بر نکات کليدي مي‌بايست به گرايش‌هاي احساسي متوسل شد. موجزگويي، کم حرفي يا گوشه‌گيري در محيط کسب و کار، نه به عنوان نشانه‌اي از حرفه‌اي گري که به عنوان نمادي از بي‌علاقگي تعبير مي‌شوند. اگر موضوعي نظر شما را جلب کرده يا نظراتي پيرامون مسائل داريد، بي‌محابا احساس خود را بروز دهيد و بيان کنيد.
تلفيق پرگويي و احساسات بي‌پرده‌، معمولا‌ از جانب فرهنگ‌هاي ديگر، با ناشي گري و حتي پرخاشگري اشتباه گرفته مي‌شوند. در حالي که توانايي استفاده ‌اين چنيني از زبان، يک ابزار کليدي مديريتي است و در فقدان ‌اين قبيل قابليت‌هاي هنرپيشه گونه، ممکن است گارد مدير ضعيف به نظر برسد.
جلسات رسمي ‌در عمر تجاري‌ ايتاليا، نسبت به ‌ايالات متحده يا انگلستان، بسامد کمتري دارند؛ و هنگامي‌هم که برگزار مي‌شوند، خشک و بيش از حد آکادميک به نظر مي‌رسند. معمولا‌ اطلاعات به شيوه‌هاي غيررسمي‌تر و در جلسات کوچک‌تر در اختيار ديگران قرار مي‌گيرند.
‌ايتاليايي‌ها به اطلاعات شفاهي که از دوستان و اشخاص معتمد و نزديک دريافت مي‌کنند، بيش از اطلاعات مکتوب ارسالي از نقاط دوردست بها مي‌دهند. در آلمان به محض گفت‌وگو در مورد موضوعي، از شما گزارش مکتوب آن را طلب مي‌کنند؛ اما در ‌ايتاليا بالعکس، به محض دريافت گزارشي مکتوب، خواهان گفت‌وگوي حضوري با شما خواهند شد.

سبک‌هاي پوششي در‌ايتاليا
‌ايتاليايي‌ها به مد اهميت مي‌دهند؛ و‌اين در شيوه پوشش کاري آنها هويدا است. سبک‌هاي پوششي متنوع هستند: صاحب‌منصبان محافظه‌کار در بخش‌هاي مالي و حقوقي، کت و شلوار بر تن مي‌کنند و کراوات مي‌بندند و افرادي که در بخش‌هاي صنعتي کار مي‌کنند قدري غيررسمي‌تر مي‌پوشند.
اهميت ظاهر در ‌ايتاليا را هرگز دست‌کم نگيريد. اگر مي‌خواهيد مورد احترام باشيد، لباس مناسب موقعيت را بر تن کنيد. شيک پوشي براي مردان و زنان حائز اهميت است مخصوصا‌ زناني که به‌ ايتاليا سفر مي‌کنند، از کثرت تعريف و تمجيد‌هايي که نسبت به ظاهر و پوشش آنان مي‌شود، شگفت‌زده خواهند شد (چنين اظهارنظر‌هايي در‌ ايتاليا خارج از عرف محسوب نمي‌شود.)

گذران مفيد اوقات فراغت از تجارت در‌ايتاليا
ايتاليايي‌ها پيش از آغاز هر پروژه مهم تجاري، به شناخت کامل و شخصي طرف تجاري احساس نياز مي‌کنند. آشکار است که اهميت يافتن روابط بين فردي، منجر به وزين‌تر شدن پارامتر تفريحات بين کاري مي‌شود.
معمولا‌ دعوت کننده صورتحساب را مي‌پردازد. مديران تجاري که به ‌ايتاليا سفر مي‌کنند، در صورت اصرار بر پرداخت صورتحساب، شاهد جر و بحث داغي بين ‌ايتاليايي‌هاي حاضر خواهند بود.
در وعده‌هاي صرف غذا چندان به طرح موضوعات مربوط به داد و ستد تجاري رغبت نشان ندهيد. ممکن است صحبت از مسائل تجاري هم به ميان بيايد، اما غالبا‌‌ اين گفت‌وگو‌ها حول محور‌هاي غيرمالي هستند. موضوعات محبوب براي گپ زدن در حين صرف غذا عبارتند از: غذا، نواحي مختلف‌ايتاليا و خصلت‌هاي مردمانشان و فوتبال.
نهار اصلي‌ترين وعده غذايي به شمار مي‌رود و محتمل‌تر است که شما براي صرف نهار دعوت شويد. (شام در‌ايتاليا نسبت به بسياري فرهنگ‌ها خيلي دير موقع – حدود ساعت 10 الي 11 شب – صرف مي‌شود.) صرف نهار معمولا‌ طول مي‌کشد و پر زرق و برق و شامل چندين مرحله است: پيش‌غذا سپس سوپ، يک بشقاب ماکاروني يا برنج، يک بشقاب ماهي يا گوشت (که غذاي اصلي محسوب مي‌شود) و سپس دسر يا پنير. هرچند معمولا‌حدود 15 درصد حق سرويس به صورتحساب افزوده مي‌شود، افزودن انعامي ‌در حدود 10درصد مرسوم است.
ماخذ:دنیای اقتصاد

نوشته شده توسط سپهر برادران در دوشنبه دهم مرداد ۱۳۹۰ |