به یاد چهار سال پیش افتادم که شاه و من به اتحاد شوروی سفر رسمی کردیم. در ساحل یالتا مشغول قدم زدن بودیم و برای اینکه مانع شویم که روس ها گفت و گوی ما را ضبط کنند، رادیوهای جیبی خود را روشن کرده بودیم.

شاه محرمانه اظهار کرد که ضمن شام خصوصی آن شب، معاون صدر هیات رییسه به او پیشنهاد انعقاد یک پیمان 25 ساله عدم تجاوز بین ایران و شوروی را کرده است، وقتی عقیده مرا پرسید پاسخ دادم چنین پیمانی یک شاهکار دیپلماتیک است ولی اگر آن را به طرح‌های توافق شده درباره خرید کارخانه ذوب آهن و فروش گاز طبیعی بیفزاییم، شاید قدری زیاد باشد و کشورهای غربی به ویژه آمریکا احساس خطر نمایند. آمریکا فقط به این منظور به ما اسلحه می‌دهد که به عنوان سدی در برابر نفوذ شوروی بایستیم نه اینکه در آغوش مسکو بیفتیم. شاید بهتر باشد صبر کنیم ببینیم تکلیف کارخانه ذوب‌آهن چه می‌شود، بهتر است هر چیزی را به موقع خود انجام دهیم.
منبع: گفت‌وگوهای من با شاه، خاطرات محرمانه امیر اسدالله علم
نوشته شده توسط سپهر برادران در پنجشنبه یکم فروردین ۱۳۹۲ |